Up to Kenia

Maand maart begint, de lange regens komen eraan in Bukoba, bewijze de eerste stormen. En na een lange aaneengesloten periode in Kagera, begin ik nu ook wel nood te krijgen om terug de 'bewoonde' (lees 'moderne') wereld op te zoeken. Dus nood aan vakantie. Komt daarbij dat een vriend uit België, Dries, een reis samen in de regio ook wel ziet zitten. The plan, up to Kenia!

En dan, how to get there?
Opnieuw peperdure vluchten, dus ik kies voor 'the long way' (of is het 'the hard way'):
De nachtboot naar de overkant van het Victoriameer naar Mwanza;
Dan bussen/matatus naar Nairobi, Kenia.
Amai, wat een trip..

De boot over het meer was echt de moeite waard! Een ticketje eerste klas brengt je voorbij de lange wachtende rijen passagiers, meteen een aparte toegangsbrug tot de boot. Mm.. voel me toch een beetje koloniaal nu, maar gelukkig zijn vele andere eersteklasgangers wel Tanzaniaans.

Beetje te vroeg aangekomen (you never know dat ze eens te vroeg zouden vertrekken dan te laat ;-)), en eens op de boot is het fascinerend om te zien hoe de boot volgeladen wordt met bananen! Kagera is duidelijk bananacountry! Daarnaast ook massa's avocados die naar de andere kant van het meer worden getransporteerd. En daarnaast.. een paar auto's die temidden al deze rijkdom moeten passen.

Autos, opgehesen met een kraan op de boot.. mm.. tzou toch de mijne niet moeten zijn. En de bananen, wel daar volgt nog een fotosessie van in de toekomst ;-)!

De eerste klas was echt 'eerste klas'. Een proper bed in een kleine cabine, een restaurant en een leuke bar naast het dek (zelf Bacardi Black aan boord!). Tot in de late uurtjes gekeuveld met een hooggeplaatste RADAR specialist van het Tanzaniaans leger (een man die 5 jaar opgeleid is geweest in Rusland en sindsdien instaat voor alle RADAR controle in het land.. tough life yes)

En dan volgt een lang verhaal dat ik jullie ga besparen. In elk geval na een 3 bussen/matatus en een overnachting in een tussenstad in Kenia, om dan uiteindelijk aan de shopping malls in Nairobi aan te komen waar ik vol opluchting uit de laatste matatu stap. Daar komen Jan & Theresa, vrienden des huizes die reeds 35 jaar in Nairobi wonen, me ophalen.
En dan, dan, veranderd alles. Gedaan met de volgepropte matatus, nu opeens in een ruime mooie jeep naar hun prachtige villa in de luxewijk Karen.. Z-A-A-A-A-A-A-L-I-G die ontvangst!

Ik ben er ontvangen als een prinses, nee, een koningin!! De 'suite-guestroom' met zicht op een paradijslijke tuin, heerlijk warme douche, ontbijt van versgeperst fruitsap met fruit, goeie koffie, heerlijke bruine (!) toast en echte charcuterie zoals 'thuis'!!!! Oh, ik ben hier zo verwend geweest in een heel fijn gezelschap! Een pracht van een huis, de tafel telkens klaar voor een heerlijk maal,

Jan heeft quasi zijn leven lang voor het ICRAF/World Agroforestry gewerkt en is onlangs met consulting begonnen, en Theresa is een fantastische huis/moeder/gastvrouw,

Nu vooraleer de vakantie begint, nog even aan het werk.

***

Een meeting met een soil fertility specialist aan het World Agroforestry Centre in hartje Nairobi staat gepland.
Reden: in ons bananenproject worden varieteiten gedistribueerd die een heel grote nutriëntenbehoefte hebben.
Als we niet opletten kunnen deze varieteiten op lange termijn ook een echt risico inhouden dat de grond gaat verarmen; activiteiten rond soil fertility management staan gepland maar de vraag is hoe we dat best invullen.
Op het World Agroforestry wordt daar dan ook specifiek onderzoek naar gedaan.

Ik verwachtte dat ze een klaar-practisch antwoord gingen hebben op onze uitdaging, bijvoorbeeld door gebruik van specifieke bonenvarieteiten als intercrop voor bananan of zo.
Lang verhaal kort, het komt er eigenlijk op neer dat men geen wonderen of zo moet verwachten van nieuwe technologieen.. Issue is om een mentaliteitsverandering te creëren bij de boeren om te herinvesterin in hun veld (via compost, via afwisselen van velden, via toevoeging van mest, aankoop van fertilizers etc.)
Ok.. dat was dus eigenlijk wel een ontgoocheling, had gehoopt dat de experten met specifieke ideeën, technologieën naar boven zouden komen. Want een mentaliteit veranderen, dat is niet iets om in een project-tijdsspanne van 4 jaar te verwezelijken (al kan daar natuurlijk wel naartoe gewerkt worden).

Onder een fotootje van het World Agroforestry Centre in Nairobi. Een heel mooie locatie, ja, hier zou ik ook wel mijn bureautje willen hebben,

***

En dan, na wat kleren-shoppen (mijn kledij is zo snel versleten door die handwas in Bukoba), dan begint de vakantie!

Dries is ondertussen ook geland. De planning van de reis ligt niet vast, maar we beginnen alvast met Nairobi National Park.

Dit is een wildpark dat grenst aan Nairobi stad (Nairobi ligt eigenlijk op Masai-land, vroeger liep hier heel veel wild rond). Vanuit de jeep allerlei beesten te zien: zebras, elanden, allerlei vogels waaronder struisvogels, impalas, giraffen, krokodillen, .. kortom een echte safari. Op de achtergrond, buildings van Nairobi city, surrealistisch..

Eric, de zoon van Jan&Theresa, neemt ons met de jeep mee op safari. Hem interesseren de beesten eigenlijk niet. Only the chickens, at least you can eat them ;-)!

Ik kies er één wild-fotootje uit voor de blog.. de eland, een pracht!

Na een paar dagen Nairobi, dan klaar om naar de kust te vertrekken. Een treinticketje Nairobi-Mombasa and off we go!

De treinrit was lang (9u savonds - 11 u smorgens, uren over tijd). Bij aankomst Mombasa worden we verwelkomd door een enorme vuilnisbelt, met mensen op zoek naar wat er te vinden valt. Kenia mag dan nog veel rijker zijn dan zijn buurlanden, dan toch verre van al haar inwoners.

Mombasa is het startpunt voor een mooi trip langs de Noordelijke kust van Kenia: reisroute:
Watamu - Malindi - Lamu - Mida Creek - back to Mombasa

Watamu.. Pure beach, snorkelen en een paar mooie duiken, én lekker Italiaans eten
Malindi.. Opnieuw een vakantiestad voor Italianen met de beste pizza éver! En leuke shopjes
Lamu.. Een echt Swahilistadje nabij de Somalische grens, een parel!
Mida Creek.. Birdwatchen in een mooi mangrovegebied
Mombasa.. Back to the city voor wat cultuur

Ik laat de fotos spreken op http://leen.ncq.be (zie SwahiliCoast).

***

Van Mombasa willen we terug richting Nairobi per bus, maar niet zonder onderweg Rob, de vriend van mijn nicht, een bezoekje te brengen.

Rob leeft al tiental jaren in deze regio en heeft een ranch tussen de parken Tsavo East en Tsavo West (Rukinga). Zelf ontmoette ik hem voor de eerste keer, we kregen een heel hartelijke ontvangst.

Een man van ideeën, that's for sure!

Onder gaan we met hem op bezoek bij de kledij-workshop die hij uit de grond heeft gestampt (all organic cotton, handmade prints, sold to England), zo geeft hij werk aan een grote groep vrouwen en een paar mannen in de community,

Maar 'zijn' project omvat zoveel meer. Samen met een klein team zet hij zich onder andere in voor de bescherming van het wild in het gebied tussen de 2 grote Nationale parken om een corridor te creëren. Zo'n 160 rangers te managen, ie zit niet stil nee. (zie www.wildlifeworks.com)

En daarnaast zijn ze -op moment van schrijven- van plan om een REDD project te lanceren (REDD: Reducing Emissions from Deforestation and forest Degradation). Dit project komt erop neer dat men de lokale communities inschakeld om het bos/savanne te bewaren en te beschermen (climate change project). Onder meer via rangers, via alternatieven te creëren voor houtkap (via speciale bricks) etc. Bedrijven uit het Westen kunnen credits kopen en zo wordt het project gefinancieerd.

Net toen we op bezoek kwamen waren ook de validators voor het REDD project uit de US gekomen. Wat het meteen ook interessant maakte om te zien hoe zoiets in elkaar zit. Er is in elk geval big money mee te verdienen, dat wel naar de community zou moeten gaan..

Onder, één van de burelen op de ranch.

En zelf al ben ik enorm terughoudend tov van zo'n projecten, ik heb het gevoel dat dit project goed in elkaar zit. Enige spijtige punt is wel dat bij de meetings die ik zag, enkel blanken rond de tafel zaten..

Uiteindelijk zijn we er 3 dagen blijven plakken op de leuke ranch,

Was het de leuke ploeg, of waren het de hondjes ;-)?

En niet te vergeten, met Robs' super safarijeeps van in de jaren stilletjes zijn we verschillende keren de savanne in gereden. Op zich niet veel wild gezien, op een paar olifanten, buffels, dick dicks na, maar wel massa's vogels!

Panorama Rukinga Wildlife Conservancy,

En op terugweg van de olifanten waterreservoir, mijn eerste uil hier! (Spotted Eagle Owl)

Nog een laatste lekker maal bij Rob and back on the road. Jawel, ik ben toch wel een beetje jaloers op mijn nichtje die hier heel binnenkort komt wonen ;-).

Back in Nairobi worden we opnieuw warm onthaald bij Jan en Theresa. We blijven er maar één nachtje, want er is zoveel te doen in Kenia. Keuze tussen het Turkana meer in het Noorden, beklimming van de Mount Kenia, een groot wildpark of de meren. Het weer maakt de keuze makkelijk: het regenseizoen is ook hier net begonnen, en in de regen een vulkaan beklimmen, nee.

Plan: de meren ten noordwesten van Nairobi gaan ontdekken: Lake Baringo, Lake Bogoria en Lake Naivasha.

***Lake Baringo***

Vogels, vogels, vogels!

Met al die vogels, bijna de hippo's vergeten, die we vanop ons bootje toch wel van heel dichtbij zagen,
(hippo's behoren tot de gevaarlijkste dieren hier)

Op datzelfde meer, roeien de vissers met 'plastieken handpalmen',
crocks en hippos in de buurt..

*** Lake Bogoria***

The FLAMINGOS!
Zie de photogallery http://leen.ncq.be voor een pracht dat je nooit op film kan vastleggen..

***Lake Naivasha***

Tijdens een boottripje op het meer , opnieuw op zoek naar de hippos, uiteindelijk er geen gezien, maar wel,

de cormorants,

de visarenden,

de pelikanen!

Hippos? Die was ik ondertussen al lang vergeten!

Na al de boottripjes op de meren, het vogelzoeken, eigenlijk nog geen echte fysieke actie gehad op reis. De laatste twee dagen van de reis maken we dat goed.

Een lange wandeling door Hell's Gate National Park, een park waar je nog toegestaan bent om te wandelen naast de wilde dieren (..only watch for the lone buffalos..mm).

Hell's Gate oftwel Hell's kitchen, waar warmwaterbronnen een enorm Geothermisch Station doen werken (gemanaged door Chinezen),

De gorges in,

We worden door steile gladde gleuven gegidsd door een oude taaie Masai man, de Masaï outfit heeft ie wel omgewisseld (ongewoon voor oude Masaï)

De laatste dag voor de terugkeer naar Nariobi, een stop onderweg ingepland om de Mount Longonot te beklimmen. Een kraterrim die je op een namiddagje kan beklimmen. Eerste keer dat ik een krater zie na slechts een halfuurtje naar boven stappen.

Alé, combinatie stappen en klauteren,

De wandeling rond de rim was mooi, een ruw verlaten landschap onder ons,

En dan back to Nairobi waar we opnieuw met open armen ontvangen worden. Jan stelt voor om op cheetah jacht te gaan met een groep expats in één van de ranges ten zuiden van Nairobi National Park. Natuurlijk zien we dat zitten!

Geen cheeta's te zien helaas, wel een leuke namiddag in de savanne, in gezelschap van een konvooi jeeps (wel teveel jeeps om goed te zijn),

Ik heb in de Serengeti massa's wildebeests (gnous) gezien, maar dit is de eerste keer dat ik de kleintjes zie!

Pick nick met zicht op de uitgestrekte savanne,

But then, time for going home..
De giraffen luidden het afscheid van Kenia in..

Diezelfde avond neem ik de nachtbus Tanzania-waards, Dries neemt ook de vlieger de volgende morgen. Geen vlucht voor mij nee, maar ik heb er wél nog een leuke boottrip huiswaarts op zitten (die lang busrit gaan we vergeten).

Bij aankomst met de bus aan het Victoriameer in Mwanza waren er geen 1e klas ticketjes meer voor de boot. Dan maar een zitplaatsje derde klasse. Maar na een quasi slapeloze nacht op de bus zag ik die slapeloze nacht op de boot toch niet goed zitten.. Beetje sip gekeken naar de officieren op het schip en voor een paar centjes extra kreeg ik een individuele kajuit op het bovenste dek :-)!