Samen met Soline en Gauthier naar de vismarkt. t'Is al late voormiddag dus we zijn te laat om de boten te zien toekomen, maar de markt is nog volop aan de gang.
Eerst naar de plaats waar boten toekomen met de vis,
Net daarnaast wordt de vis schoongemaakt, met de hand op de rotsen of met een mes. Een ''messenscherper'' maakt dus ook onderdeel uit van de markt, zei het op een wel erg sportieve wijze (foto onder);
Ietsje verder is er dan de 'veiling' (dat is toch wat ik ervan maak). Mannen verkopen de vis, vrouwen bieden op; heel frappant dat onderscheid in taken.
Het gaat er allemaal heel gemoedelijk aan toe, geen geroep, geen gedrum. Mijn zakcameraatje probeer ik hier ook zo onopvallend mogelijk te gebruiken, want ik weet eigenlijk -nog- niet hoe men hier staat tegenover gefotografeerd te worden. En daarenboven is het visserswereldje duidelijk een islamitisch, aan de zowel mannelijke als vrouwelijke hoofddoeken te zien. En islam en afbeeldingen, die gaan niet samen..
En kleuren, kleuren!!! Africa.. Europeanen hebben er toch een saai kleurenpallet tegenover.
Zin in een inktvis'je'? Vers van de zee?
Wat een rijkdom op deze markt: inktvis, grote en kleine garnalen, (levende kreeften), red & white snapper, sol (platvis?), barracudia.. mmmmm.
Nog ietsje verder krijg ik het al helemaal op mijn heupen dat ik mijn goeie camera niet meeheb! Overal dampende oliepannen waarin ze (mannen) kleine crevetjes koken/frituren. Wat een innemende geur, innemende damp, hitte, impressionant plaatsje.
Net ernaast staan aan de ene kant olieverkopers, aan de andere kant houtverkopers om te kopen. De hele keten bij elkaar dus.
En daar nog es achter, een andere 'plot' waar kleine visjes worden gedroogd in de zon. Deze dienen voor de kippen (als ik 'kuku' toch goed verstaan heb). Hier moet ik een fotoreportage van maken!
Plan is dan om een vis te kopen op de markt en hem s'avonds zelf klaar te maken.
Na lang onderhandelen kiezen we er een 'sol' uit. We krijgen heel wat te horen dat ie 'supervers is', 'lekker is', 'goedkoop is', etc etc. We kiezen dus onze vis en vragen of ze hem willen klaarmaken (villen). Dus ja, daar verdwijnt het 'hulpjongetje' met onze vis om hem te villen. Komt ie terug met een ietwat roze vis, big smile on his face. 'Kazi nzuri' ('goed werk', lett.) roep ik hem nog toe.
Blijkt thuis, na wat logisch denkwerk en internet bij de hand, dat dit helemaal geen sol is, dan wel de red snapper! Ok, ook lekker, maar toch, ze hadden ons goed liggen!
Soline (die haar eerste kindje binnenkort verwacht) improviseert met de vis, de cassava (of was het maniok? niemand die het wist) en heeerlijke tomatensaus: smaakvolle tomaten, wat look, kruiden en uien en heeeeeel lang laten sudderen, is de simpele maar overheerlijke boodschap.
s'Avonds dan uitgenodigd op een feestje bij Hollanders/Brazilianen. Prachtlocatie op een rooftop van een hotel, temidden de baai. Nu nog de danspasjes aanleren :-)!
Zondag dan luigelekkerd met de cursus Swahili op het strand van de jachtclub. Het zeil van Toms' boot is gescheurd.. dus gedaan met zeilen for now :-( :-( .
De derde en laatste week Swahililessen gaat in. De dag is hier over voor je het weet: s'morgens vroeg op voor Swahililes, dan lekkere vis/kip als lunch en hop naar t'werk waar ik eigenlijk nauwelijks in de dossiers ben geraakt: er komt wel altijd iemand over de vloer en zo maak ik er 'babbel'-namiddagjes van ;-). s'Avonds dan nog es gaan zwemmen, gaan lopen en/of op restaurant en ya.
Onder: Swahililessen met zicht op zee (t'was de zee of de studenten met deze camera).
Eileen, één van de vijf 'medestudentes' nodigt ons uit for lunch bij haar thuis. En wat een huis!!! Een villa aan de zee, met zwembad, met terras aan de zee zelf, overal bloemen.. haar man werkt voor de wereldbank, goeie werkgever, da's duidelijk.
Ieder maakte iets klaar, en het buffet dat daaruit sproot was waarschijnlijk het beste dat ik hier de komende maanden zal eten.
Onder de groep vrouwen met wie ik de laatste 3 weken les had, en Benjamin, onze sympathieke 'mwalimu' (leraar) die maar al te goed weet welke onderwerpen aan te kaarten met 'expatvrouwen'. Het vocabularium Swahili concentreerde zich voornamelijk rond eten, koken en shoppen ;-).
De laatste dag krijgen we dan allemaal een 'diploma' Swahili.. hum.
In een dikke week verjaar ik en wil toch wel een feestje! En, het is mijn laatste weekend/vrijdagavond hier. Dus, gewoon, verjaardag een beetje vervroegd en iedereen uitgenodigd die ik hier ken om er eentje te gaan drinken in de Thai village.
Was super! Zelfs mijn Tanzaniaanse/Keniaanse/Burundese collega's waren van de partij!
Sweet twenty-seven? Yes!
Zaterdag opnieuw naar de marktjes. Niet dat ik veel kan kopen (moet nog met dezelfde kg bagage naar Bukoba), wel om te kijken en ideetjes op te doen.
Tinga tinga is een typische schilderstijl (olie op doek); je hebt er straatjes vol van. De schilders zijn geen echte 'artiesten' want de schilderijen zijn eerder kopieën maar het blijft mooi.
Drukke tekeningen, drukke kleuren, maar als je ze een goed plaatsje geeft kan dat wel passen.
s'Avonds dan fototoestel thuisgelaten, en een dansavondje in de 'Q-bar' in Brits gezelschap (vrienden van Michelle). Als je de hoeren en de oude mannen er weg denkt, de schotjes eraan toevoegd kom je aan een goeie dansparty!
Zondag dan vroeg op en naar de beach met Tom, Soline en Gauthier: Casa beach, zo'n 2 uurtjes rijden van Dar. Lezen op de beach, eten op de ''boot'' (onder), zwempjes in de zee.. ik durf mijn blog nog niet doorsturen naar de BTC Brussel ;-).
En naar de late namiddag komen de golven helemaal opzetten! Wie is wie hier op de foto?
Met de avondzon terug naar Dar..
