Maandagmorgen, 2 augustus, om 8u smorgens in de les Swahili verwacht! De avond ervoor laat geland en dus die eerste les nog in gedachten ergens halverwege België - Tanzania.
Samen met 6 'muzungu' (blanke) vrouwen er meteen ingevlogen. We krijgen les van een sympathieke kerel op een prachtlocatie met zicht op zee in hartje expatwijk Dar es Salaam (foto volgt) , 4 uur per dag. Is meteen leuke ambiance en Swahili valt -tot hiertoe- best mee. Meteen ook in contact met vrouwen die hier al een tijdje zijn en dus leuke restaurantjes, shops, uitstapjes kunnen tippen :-).
De andere helft van de werkdag speelt zich af op de representatie van de BTC (zie fotos onder), waar ik administratieve/logistieke zaken regel en me inwerk in de dossiers van het project. Daar leer ik de andere collega's kennen: Tanzanianen, Canadees, Duitse, Keniaan, Burundees, Belgen, vanalles wat. In elk geval een warme ontvangst gehad!
En iemand groeten, dat duurt hier minstens 15-30 minuten: Habira yako? Habari watoto? Habari nymbani? etc. (hoe gaat het vandaag? met de kinderen? met het huis?). Elke dag opnieuw. Gewoon binnenstappen en beginnen werken is hier niet aan de orde!
Het leven speelt zich hier voornamelijk af in de expatbuurt. La dolce vita.
Al vlug leer ik hier de andere belgen kennen, is klein wereldje blijkbaar. Daarenboven kent papa hier wat volk dus meteen geïntroduceerd.
In elk geval een goeie tussenperiode tussen het werk in België en het werk op het terrein binnenkort. En tergelijkertijd leer ik mensen kennen bij wie ik altijd wel terecht zal kunnen.
Quasi elke dag 2 keer op restaurant! En lekkere restaurants: de Libanees, de Indiër, de Italiaan, de cocktailbar op een rooftop van Dar es Salaam, ik profiteer er nog ten volle van vooraleer ik de bananenmeals tegemoet ga in Bukoba. Mijn eerste foto's zijn allemaal resto-fotos, jawel ;-).
Restaurant over de middag..
Pintje na het werk aan de zee..
Sjieke restaurants s'avonds.. (Kevin, een andere junior hier is een echte restaurantganger upper class, dus de eerste avonden in stijlvolle settings doorgebracht).
Op onderstaande foto de Belgen die nu op de BTC representatie werken (vlnr):
Jean-Yves (technical assistant ir in water project), mijn vader (op monitoring missie van aids/HIV project in scholen), Vincent (Chef BTC Tanzania), Kevin (junior communicatie op de delegatie), Gauthier (budget support officer) en zijn vrouw Soline (ook beide net geland), en Els, de vriendin van Kevin.
En ikzelf.
Mijn eerste weekend dan eerst es heeeeel lang uitgeslapen! Was nodig! De rush voor het vertrek en de eerste introductieweek hier hadden niet veel tijd gelaten om es uit te blazen.
Papa zit voor het werk in Arusha (Kilimanjaro) en ook ik heb zin om een stukje 'Tanzanian' life te proeven. Met de daladala (bus) dus richting t'stad. De camera thuisgelaten want wil eerst es kijken hoe veilig het hier is (blijkbaar wordt je hier heel vlug bestolen).
Nog maar uitgestapt en 'artiest nummer 1' komt op me toegestapt: 'Hello, how are you', 'would you like to look to my paintings', etc etc. En zo komt af en toe een man naast me lopen maar gelukkig slaag ik erin om telkens na 10 minuutjes alleen verder te stappen. Ok, dit wordt vermoeiend.
Dar es Salaam lijkt me een gemoedelijke stad, eigenlijk niet zoveel te beleven op het eerste zicht. Druk verkeer dat wel, maar alles gaat er op het gemak aan toe. Overal is men aan het bouwen, de stad heeft de laatste jaren blijkbaar een serieuze verandering ondergaan en het stopt duidelijk niet. Ook heel veel Indiërs (!) in het straatbeeld en Indische shops/restaurants/winkels. En ook de Chinezen hebben duidelijk hun weg naar Tanzania gevonden.
Ik stroll around hartje Dar es Salaam, probeer mijn eerste woordjes Kishwahili uit maar na een paar uurtjes heb ik het eigenlijk gezien. S'avonds, jawel, opnieuw op restaurant :-).
Zondag leer ik Tom kennen. Die woont hier al 16 jaar (als kind met zijn ouders, sinds kort werkend in een hospitaal voor gehandicapten). Blijkbaar woonde hij als kind in Butare terwijl wij in Kigali woonden, opnieuw, kleine wereld!
Ie neemt me mee naar de jachtclub (foto onder) op de expat-peninsula. Meteen de catamaran op met echt goeie wind in de zeilen! Bijna gekapseisd, was echt super!
Een pintje na het zeilen met zicht op de boten.. que mas quiere
De tweede week is pa terug in Dar es Salaam, skip ik een les Swahili en ga ik es mee met hem op het terrein. In t'kort: hij is 10 dagen op monitoring missie voor een aids/HIV project. Doel van dat project is het integreren van de aidsproblematiek in het lager onderwijs (! meisjes/jongens van 7-15 jaar, pubertijd begint hier vroeger).
Aids is echt een groot probleem in Tanzania. Volgens mijn reisgids: "Official figures indicate that around 1.6 million people in Tanzania are living with aids/HIV (the real figure may be much higher)". Als je weet dat Tanzania 40 millioen inwoners telt.. 1/20..
Ik ben mee 2 scholen gaan bezoeken, helaas fototoestel vergeten!
Het project heeft er onder meer 'peer to peer' education geïntroduceerd: dus leerlingen van oudere klassen die jongere leerlingen begeleiden/informeren/opvangen omtrent sexualiteit, veranderen van het lichaam etc. Zo werken ze met toneeltjes met liedjes etc., ongelooflijk hoe deze jongen leerlingen spreken over sexualiteit! Details van het hele project spaar ik jullie. Maar het komt erop neer dat België de Tanziaanse overheid financieel en technisch ondersteunt in het bestrijden van de aidsproblematiek via educatieve projecten.
De bedoeling van mijn vaders' bezoeken was voornamelijk om te evaluaeren hoe het project bevonden wordt bij de schooldirecteurs/leraars/councellors/leerlingen om eventueel verbeteringen en aanpassingen voor te stellen. Zo zijn we bvb. een school gaan bezoeken die op een belangrijk wegenkruispunt ligt (-> transportwegen -> camionchauffeurs -> verspreiding aids..).
Vragen afvuren, boeken bestuderen, discussies etc. Nu besef ik echt wel dat als je de locale taal niet kent, je de helft van de zaak mist! Ben benieuwd wat mijn vaders' input zo kan zijn op het verloop van het project. Ze hebben daar in elk geval goed kunnen lachen met z'n grappen tussen de discussies door . (Onder: pa met verantwoordelijken ministerie van onderwijs)
s'Avonds profiteer ik nog heel even van alle luxe op zijn hotel: het zwembad, het restaurant en snel internet. Een fotootje van Lucas opgestuurd gekregen.. wat doe ik hier eigenlijk..
Donderdagnamiddag dan mee op souvenierjacht met mijn vader. Zijn allerlaatste missie, dus ook zijn allerlaatse masker. Ie kan het echt niet laten. En dan weer de afdingdiscussie ;-). Lang verhaal!
De papa goed afgezet aan de luchthaven, nog een laatste zoen van het thuisfront en diezelfde avond een stapke gezet in nightlife upperclass Dar es Salaam, met supergoeie vibes van de band 'Banana zorro'!
