De reis afgerond met een lange busrit, van Arusha (TA) over Nairobi (Kenya) naar Kampala (Uganda), waar Bert de vlieger terugnam. Wat een busrit!
Na nog een klein weekendje in Kampala, waar ik opnieuw bij Ineke (BTC junior) kon verblijven en wat kaas/chocolade kon opslaan, terug naar Bukoba. Met een heel klein hart..
...
Na een paar dagen meteen terug op missie door de Kagera voor een week. Deze keer enkel de driver, Kichemu, en ik. Opnieuw alle projectcoordinatoren bezocht in de districten en de activiteiten gaan opvolgen op het veld.
En t'was echt wel interessant:
-Eerst en vooral, het voedselzekerheid project staat nog in zijn startschoenen en er waren duidelijke afspraken gemaakt op de laatste en daarbij rezen veel vragen bij projectcoordinatoren, dus mijn bezoek kwam op een goed moment;
-Feit dat ik alleen was, zonder mijn baas, maakte dat ik deze keer zelf 'het heft in handen kon nemen' en dus alle mogelijk vragen/issues/challenges kon meten met de projectcoordinatoren (heb het gevoel dat ze met een 'grote baas' minder 'direct' kunnen zijn);
Zelf kan ik geen eindbeslissingen nemen maar wel de info diplomatisch doorgeven en hun tips geven hoe ze bepaalde zaken zouden kunnen tackelen; 'de manier waarop je iets zegt' is hier minstens even belangrijk als 'wat je zegt';
-Daarnaast ook enkel met de driver op pad, dus een hele week Swahili gesproken (geprobeerd toch);
Ik ga jullie niet ambeteren met alle details, enkel wat impressies.
De bananen-cormussen die klaar zijn om verdeeld te worden aan de 'vulnerable' farmers;
Onder één van de weinige districten waar al iets op het terrein te zien is van het voedselzekerheid project: de boerengroep hier koos voor een cassave-quick-win project en zal daarbij een cassavechopper aankopen om de cassave te kunnen bewaren als 'chips'.
En vragen, en discussies, met projectcoordinatoren uit districten, lokale 'extension officers' die boeren bijstaan, en de boeren zelf. Planning is hier toch niet hun sterkste kant, zo ook niet rapportering (!)
De boerin hierboven kwam ons fier haar foto's tonen van toen de bananebomen werden geplant, in bloemetjesstijl ;-),
De leader van de boerengroep is altijd een man (toch al diegene die ik heb ontmoet). Maar t'zijn wel vooral de vrouwen die het werk op het veld doen! (man/vrouw taken zijn hier duidelijk te onderscheiden)
Hieronder, de enige vrouwelijke projectcoordinatrice (op de 14). Gender.. t'staat zo mooi in de projectformulatie als een belangrijk issue om mee rekening te houden, de realiteit is dan toch anders.
En we komen soms op de meest onbereikbare plaatsen met de jeep. Deze boer onder was super fier op zijn dikke kippen, zelf de extension officers moesten kijken hoe hij ze 'managede'.
En dan net daarnaast, het geitenhok (al iets rijkere boer dus),
En de bloemen! Soms is de 'estethiek' ver te zoeken in 'heel wat' (hum), maar bijna bij elk huis, aan elke kleine hut vind je wel bloemen die je verwelkomen.
