Alle Technical Assistants (project coordinatoren) van Tanzania present.
Eens terug in Bukoba komt Rupert weer een klein weekje couch surfen. Ie is een klimmer en houdt duidelijk van de rotsen in Bukoba! (enkel klimschoenen mee, helm en beveiligingsriemen niet.. mm, als je hier van een rots valt is een goed ziekenhuis echt ver weg..)
Ook net 'Saba Saba' aan de gang: soort van 'landbouwbeurs', waar landbouwproducten van de streek aangeprijsd worden. Onder enkele fotootjes van de rijkdom van Kagera (de bananen als vanzelfsprekend beschouwd natuurlijk),
Bananen- en potatochips,
Vanilla,
Zelfgemaakte gewoven katoenen doeken,
(zelf Rupert laat zich verleiden)
Bananenwijn en Rosellawijn,
Jatropha Bio Olie,
Katoen, aardappelen, mais, cassava,
Aloe Vera (en andere kruiden),
Koffie,
De stand van de koffie was duidelijk de rijkste (het blijft dan toch dé cashcrop?),
En wat verder een wedstrijd dansen! Kindjes dansen op muziek en de menigte errond stemmen op de beste danser(es) door briefjes geld in hun T-sjirt te steken. Zo gebeurd de selectie en uiteindelijk wint het kindje dat volgens de menigte het best kan dansen..
Eigenlijk best wel beetje triestig voor de andere kindjes , maar wel leuk om te zien hoe fantastisch men hier al van kleinsafaan danst!! En nul schaamte!
Eigenlijk best wel beetje triestig voor de andere kindjes , maar wel leuk om te zien hoe fantastisch men hier al van kleinsafaan danst!! En nul schaamte!
*****
En dan volgt een kleine week op missie naar Kigali, Rwanda.
De missie: een driedaagse bananenconferentie georganiseerd door BTC. Doel van de conferentie is de verschillende spelers in de 'bananenwereld in Oost Africa' met elkaar in contact te brengen om informatie en ideeën uit te wisselen, om zo projecten beter te formuleren/op elkaar af te stemmen. Mr. Mgenzi mijn baas is één van de hoofdsprekers, ik ben secretaris van dienst.
Samen met Mr. Mgenzi en Shukuru een volle dag rijden van Bukoba naar Kigali. Na 17 jaar, terug in het land waar ik als kind ben opgegroeid. En nothing is the same..
Zwart-witte koeien uit Holland langs de weg? Alle hoofdwegen perfect geasfalteert? Alles mooi omheind? Allemaal nieuwe huizen? Geen enkel huis met een rieten dak? Geen papiertje maar dan ook geen papiertje op straat, kraaknet? ...
Is dit Oost Afrika?
Maar alles hierboven heeft zijn reden. Want het is een dubbel verhaal hoor ik later.
Dit is een land dat nog volop leeft in de afloop van de genocide (1994). (Kort: op 100tal dagen zijn tot een miljoen mensen vermoord -op een bevolking van 10 miljoen?). Massale volksverhuizingen, vluchtelingekampen, mensen die zijn teruggekeerd daarna en andermans grond ingenomen etc. etc. Nee, ik wil hier geen gruwelijke boeken schrijven.
Maar, nu zijn de Tutsi's aan de macht en de Tutsi president Kagame regeert als een koning. Iedereen buigt, 'never again' hoor je iedereen denken. Als Kagames' bewind vandaag zegt dat niemand met iets op het hoofd mag rondlopen in de straten van Kigali, dan is dat de dag erop wet en realiteit. Als Kagame zegt dat iedereen moet helpen op de maandelijkse cleaning day, dan is iedereen paraat. Als Kagame zegt dat alle daken uit riet wegmoeten, dan gaat zelfs de armste boer op zoek naar metalen platen..
Al ben ik er maar even geweest, er heerst een zware sfeer in de straten va Kigali.
De conferentie zelf, zie de kleine fotogallery op http://leen.ncq.be (Rwanda)
Researchers, in vitro bedrijfjes, project coordinatoren, multilaterale donors, beleidsmensen, het was een zeer gevarieerd publiek, wat de conferentie zeer interessant maakte. En een mooie locatie in een tophotel met de beste buffets ;-).
Best intens zo'n grote conferentie waar in 4 talen gesproken wordt (Engels-Frans-Kyniarwanda en Swahili), met vertalers die het soms toch niet makkelijk hadden.
En probeer dan maar als secretaris bij te houden wat allemaal gezegd is geweest van vraag en antwoord op zeer uiteenlopende topics door elkaar.
Er bleef weinig tijd over om de stad te bezoeken, op een paar 'nostalgia' bezoekjes na (de oude sportclub/school). Ons oude huis heb ik niet meer teruggevonden.. alles is zooooo ongelooflijk veranderd! Al had ik de weg van huis naar school nog zo in gedachten, het wegennetwerk is niet meer te vergelijken. Nee, dit is gewoon een nieuwe stad voor me nu.
En dan ook een paar dinertjes met de BTC juniors in Kigali ofcourse. Wat een luxeleventje hebben die! (Als je het Kigali-city-Master plan mag geloven, wordt Kigali het Dubai van Oost Africa: http://kigaliwire.com/2011/01/07/the-kigali-city-masterplan/)
De missie: een driedaagse bananenconferentie georganiseerd door BTC. Doel van de conferentie is de verschillende spelers in de 'bananenwereld in Oost Africa' met elkaar in contact te brengen om informatie en ideeën uit te wisselen, om zo projecten beter te formuleren/op elkaar af te stemmen. Mr. Mgenzi mijn baas is één van de hoofdsprekers, ik ben secretaris van dienst.
Samen met Mr. Mgenzi en Shukuru een volle dag rijden van Bukoba naar Kigali. Na 17 jaar, terug in het land waar ik als kind ben opgegroeid. En nothing is the same..
Zwart-witte koeien uit Holland langs de weg? Alle hoofdwegen perfect geasfalteert? Alles mooi omheind? Allemaal nieuwe huizen? Geen enkel huis met een rieten dak? Geen papiertje maar dan ook geen papiertje op straat, kraaknet? ...
Is dit Oost Afrika?
Maar alles hierboven heeft zijn reden. Want het is een dubbel verhaal hoor ik later.
Dit is een land dat nog volop leeft in de afloop van de genocide (1994). (Kort: op 100tal dagen zijn tot een miljoen mensen vermoord -op een bevolking van 10 miljoen?). Massale volksverhuizingen, vluchtelingekampen, mensen die zijn teruggekeerd daarna en andermans grond ingenomen etc. etc. Nee, ik wil hier geen gruwelijke boeken schrijven.
Maar, nu zijn de Tutsi's aan de macht en de Tutsi president Kagame regeert als een koning. Iedereen buigt, 'never again' hoor je iedereen denken. Als Kagames' bewind vandaag zegt dat niemand met iets op het hoofd mag rondlopen in de straten van Kigali, dan is dat de dag erop wet en realiteit. Als Kagame zegt dat iedereen moet helpen op de maandelijkse cleaning day, dan is iedereen paraat. Als Kagame zegt dat alle daken uit riet wegmoeten, dan gaat zelfs de armste boer op zoek naar metalen platen..
Al ben ik er maar even geweest, er heerst een zware sfeer in de straten va Kigali.
De conferentie zelf, zie de kleine fotogallery op http://leen.ncq.be (Rwanda)
Researchers, in vitro bedrijfjes, project coordinatoren, multilaterale donors, beleidsmensen, het was een zeer gevarieerd publiek, wat de conferentie zeer interessant maakte. En een mooie locatie in een tophotel met de beste buffets ;-).
Best intens zo'n grote conferentie waar in 4 talen gesproken wordt (Engels-Frans-Kyniarwanda en Swahili), met vertalers die het soms toch niet makkelijk hadden.
En probeer dan maar als secretaris bij te houden wat allemaal gezegd is geweest van vraag en antwoord op zeer uiteenlopende topics door elkaar.
Er bleef weinig tijd over om de stad te bezoeken, op een paar 'nostalgia' bezoekjes na (de oude sportclub/school). Ons oude huis heb ik niet meer teruggevonden.. alles is zooooo ongelooflijk veranderd! Al had ik de weg van huis naar school nog zo in gedachten, het wegennetwerk is niet meer te vergelijken. Nee, dit is gewoon een nieuwe stad voor me nu.
En dan ook een paar dinertjes met de BTC juniors in Kigali ofcourse. Wat een luxeleventje hebben die! (Als je het Kigali-city-Master plan mag geloven, wordt Kigali het Dubai van Oost Africa: http://kigaliwire.com/2011/01/07/the-kigali-city-masterplan/)
*****
De week erop mijn laatste volle week GIS training gegeven. 'Advanced' dit keer, een combinatie van de researchers and district officials. En één van mijn studenten had de camera bij de hand jawel.
En ik de GPS,
Voel je de concentratie ;-),
En afsluiten met een groepsfoto ofcourse,
