Een warme ontvangst gehad van het project team, jawel!
Frank, the AFO (Administrative & Financial Officer) van het project kwam me ophalen aan de 'luchthaven' samen met één van de project drivers. Met BTC jeep -met duidelijk BTC logo natuurlijk- meteen naar mijn 'tijdelijke woonst': 'Walkguard Hotel', een prachtig gelegen hotel op top van de heuvel met zicht op het Victoriameer en de stad Bukoba. Alvast een goeie keuze collega's!
Eens aangekomen verwelkomt ook mijn nieuwe baas me, Mr. Mgenzi, de 'National Banana Expert of Tanzania' en al vlug volgen de bananengrappen :-). Ja, dit zit goed!
De dagen erop meteen vroeg op en hop naar het werk: het ARI-Maruku station (Agricultural Research Insituut in 'Maruku' gelegen op 12tal km van het stad). De weg naar het werk, dat is door de brousse, door het bos, over de heuvels, mooi! Foto's volgen!
De eerste daagjes worden gevuld met logistieke zaken, ik krijg een groot bureau aangewezen, krijg tips ivm met huis, internet, open bank account etc etc.
Zaterdag dan op stap in Bukoba. En ja, ik wil niet overdrijven, maar het lijkt een klein paradijs op aarde: Groen, groen, groen (zelfs nu, op het einde van het droge seizoen), continue allerlei vogelgeluiden, vele felgekleurde bloemen, warme mensen die je in het passeren quasi altijd groeten.. de oudere met 'habari', 'mambo' etc, de kindjes houden het helaas op 'muzungu' (witte persoon - bedoeld voor Europeanen & Amerikanen). Ik moet nog een grappig antwoord zien te vinden op dat laatste, 'zwart' antwoorden is naar t'schijnt een scheldwoord, zo ook 'Africa'..
(Detail: herkomst van het woord 'muzungu' is 'slavendrijver', al heeft dat nu helemaal die connotatie niet meer. Als ik mijn collega's mag geloven is het eerder een respectvol woord - to be checked)
Ik koop me meteen een tweedehandse mountainbike (lang verhaal) en verken de stad. Moeilijk te definiëren: ''een stadje met dorpen middenin'': meteen als je van de tarmac gaat bevind je je precies op de boerenbuiten (met hutten, tuintje met bananenbomen, riviertje etc).
Zondag is het dan echt mijn verjaardag! De collega's uitgenodigd voor dinner: 'Tilapia' at the lakeside Victoria, heerlijk!!!!!
(detail: Victoriabaars krijg je niet in lokale restaurants, te duur.. voor zij die de film 'Darwins nightmare hebben gezien, nog steeds realiteit)
Foto onder (vrnl): Shukuru (driver 1), zijn vrouw, Agnes (de secretaresse van het project), de vrouw van Frank, Frank (AFO) en mezelf.
Ontbrekende personen zijn: mijn baas Mr. Mgenzi (het is Ramadam en is 'uit eten gaan' nog even verboden), en driver nr 2 (op vakantie).
Dit is dus het BTC - team Bukoba!
Na wat pintjes wordt overgeschakeld op Swahili en kan ik totaal niet meer mee. Ok, ik ga me echt achter de taal moeten zetten of dit wordt noppes!
Aja, en, 'eten in het donker' dat is hier blijkbaar normaal. En dat met een vis vol graten..