Heb echt genoten van de 2.5daagse trip naar het zuiden, met prachtige vergezichten door het jeepraam.
Maar we zijn hier om te werken, toch wel!
We vragen een researcher van het research centrum van Mbeya om ons te vergezellen op onze zoektocht. En ook de districtofficials van Tukuyu gaan mee. Bakske vol!
De eerste boeren die we bezoeken en die normaal bananenpoeder maken, zitten nu zonder. Het seizoen van bananen drogen is pas gestart en zij zijn nog niet begonnen.. (ik begon al serieus te vrezen dat we niet zouden vinden wat we zochten, en dat voor zo'n lange trip).
We ondervragen de boeren over hoe ze normaal gezien de bananen drogen en wat ze ermee doen, er is helaas niets van te zien.
Bananenwijn is er wel te zien;
En te drinken ;-)
De ondervraging gaat door en het is heel interessant allemaal, alleen dat ik het ook effectief zou willen zien!
Een volgende boer brengt de verlossing.. Dit is wat we zoeken!
De eerste boerengroep was blijkbaar de uitzondering, want alle daaropvolgende boeren waren wel effectief bananen aan het drogen!
Telkens we bij de boeren komen (met als gids de lokale extension workers), vuren we al onze vragen af (ik ben enquete-neemster van dienst, met gelukkig een aantal vertalers in gezelschap):
-welke bananesoort wordt gebruikt en waarom?
-wat wordt met de gedroogde bananen gedaan?
-het poeder, wordt dat ook verkocht? waarom wel/niet?
-hoe wordt het poeder gemaakt?
-heeft het de voorkeur boven bvb mais ugali?
-hoe lang wordt dit reeds gedaan?
-hoe lang worden de bananen bewaard/ en hoe gestockeerd?
-wat zijn mogelijke problemen/
etc etc.
En t'Is eigenlijk zo simpel! Deze man legt de bananen bvb. gewoon op zijn dak om te drogen. Hij maakt er 'bananenugali' van voor eigen consumptie (zie verder)
Onder vrouwen die zich groeperen om bananen te drogen en een klein stuk te verkopen op de lokale markt,
Onder een boerin die al sinds jaar en dag bananen droogt om er bananenpoeder van te maken voor het gezin,
En dan een boer(inn)engroep die ons het hele verhaal in geuren en kleuren (en smaken!) doet.
Te beginnen bij het pellen van (onrijpe) bananen,
Ze te drogen op een mat in de zon tot 'gedroogde bananen' (3-4 dagen drogen),
(de ondervraging gaat verder)
Het stampen van de gedroogde bananen tot poeder,
Ook ik mag eens proberen (en lachen dat ze doen ;-)!)
Het zeven van het poeder,
Dan wat water bij en even aan de kook,
Y ya! That' it! Of beter, that's all!
Dit krijgen we dus voorgeschoteld, de vrouwen bereiden ons het maal voor,
Ik voeg me bij de vrouwen,
Ondertussen bekijkt Mr. Mgenzi de filmpjes die we maakten tijdens het proces (voor presentatie doeleinden),
En hij is niet de enige die nieuwsgierig is!
En het ziet er misschien niet lekker uit, maar het is het wel! Echt wel! Zelfs ik, die niet zot ben van bananen vond het lekker. Een echte kloeke maaltijd, dat ook!
Foto onder: de boeren, de district officials, de collega van het research instituut en de bananenugali, natuurlijk.
En vooral we weer verder trekken, roepen de vrouwen me binnen in het huis. Ze tonen me hun matten, gemaakt uit bananenstengels en bij elkaar gehouden met palmdraden. Natuurlijk dat ik er eentje wil kopen! Bananenbomen, er kan zoveel mee gedaan worden!
t'Was een leuke voormiddag, en eentje die ons overtuigd heeft om dit te testen in Bukoba. Want de smaak van het eindproduct is vooral belangrijk, en iedereen was het er over eens, de bananen-ugali mag er zijn!
De bezoekjes gaan verder, we bezoeken in totaal zo'n 12 tal boeren, dubbel checken die info.
Deze vrouw crushed de Ugali bevoorbeeld in plaats van hem te stampen,
En bij deze boeren krijgen we helaas geen bananenpoeder te zien maar werden we wel warm ontvangen, met passion fruit en coca!
Het huis vind ik wel leuk.. ''And who painted it?'' .. de vrouw des huizes.. ''Ah, to impress your husband?''... en lachen..
Conclusie van onze zoektocht naar bananenpoeder:
-Bananen worden hier traditioneel gedroogd (sinds generaties);
-Ook de East African Highland Banana (die in Kagera groeit!), wordt ervoor gebruikt;
-Enkel lokaal materiaal is nodig (geen speciale solar dryers of plastieken netten of wat dan ook);
-Wordt door verschillende boeren als favoeriet boven mais-ugali gegeten;
-Is een heel simpel proces;
-De gedroogde bananen kunnen tot 2 jaar bewaard worden;
-Is voornamelijk voor huishoudelijke consumptie;
-Enige beperkende factor is het weer: het mag niet teveel regenen/te koud zijn (dat laatste is al zeker geen probleem in de Kagera)
We gaan dit process voorstellen in Bukoba.. maar de vraag die nu al de hele tijd in mijn hoofd speelt: hoe komt het dat een boer in de Kagera nooit op het idee is gekomen om eens bananen op zijn dak te leggen en ze eens te stampen????? Er moet toch een reden zijn waarom ze dit o-zo-simpele-process niet toepassen??????
To be continued!
